اخلاق و سبک زندگی حضرت معصومه سلام الله علیها
از دلایل عظمت روحی و مقامات معنوی و اینكه آن بزرگوار از جمله مقربان است، وجود اخلاق حسنه و صفات جمیله،
مانند: صبر و تحمل و استقامت در راه خدا و رضا بر رضای الهی و تسلیم در مقابل قضا و قدر الهی است كه ایشان در طول عمر كوتاه خود به این صفات و نظایر آنها مشهورند.آنچه قابل توجه است اینكه همه فرزندان شریف امام موسی(علیه السلام) به ظلم ها و فشارهایی كه از ناحیه دشمنان مثل خلفای بنی عباس وارد می شد مبتلا شدند و مهم تر از همه زندانی شدن امام موسی(علیه السلام) توسط هارون برای مدت طولانی بود كه همه فرزندان حضرت از فراق و دوری و مصیبت پدرشان در رنج شدید بودند.از همه بالاتر مصیبت شهادت آن حضرت در زندان بغداد توسط عمال هارون الرشید و بعد از آن حكومت فرزندش مأمون است كه بسیار شخص زیرك و شیطانی بوده است و در زمان او فرزندان موسی بن جعفر(ع) تبعید شده، در بلاد اسلامی آواره شدند و عده زیادی به شهادت رسیدند، مانند: احمدبن موسی شاه چراغ و برادران و برادرزادگان آن حضرت كه هر كدام داستان غم انگیزی دارند.
از مصایب مهم، هجرت اجباری بزرگ این خاندان، امام رضا(علیه السلام) است كه هر یك از این امور برای حضرت معصومه(سلام الله علیها) و فرزندان موسی بن جعفر(علیه السلام) طاقت فرسا بوده است كه آن بزرگواران به جان خریدند و برای رضای خدا صبر پیشه كردند و با این كار عظمت روحی و جلالت قدر اولاد موسی بن جعفر(علیه السلام) برای همگان روشن گردید.
حضرت معصومه با تلاش های خود و مجاهدت های طاقت فرسا، حقیقت اسلام و مذهب شیعه امامیه را حفظ و حراست كردند. شاهد آن هجرت مهم و غریبانه و ارتحال آن حضرت در شهر مقدس قم است كه نشان دهنده فضایل نفسانی و صبر و استقامت آن مخدره جلیله است.گرچه به ظاهر این هجرت به منظور دیدار با برادرش امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) بوده كه حتما با عده ای از برادران و محارم صورت گرفته است، اما جنبه های سیاسی هم بر این هجرت مترتب بوده است و می تواند از یك جهت به منظور پشتیبانی از ولایت عهدی امام رضا و از جهت دیگر افشای مكر و خدعه مأمون باشد، ولی قضا و قدر الهی بر این تعلق گرفته بود كه آن بزرگوار در بین راه به عالم ملكوت پرواز كند و به دیدار برادر نایل نیاید؛ چنان كه از امام رضا(علیه السلام) نقل شده آن حضرت به حضرت فاطمه معصومه(علیها السلام) خبر داده بودند كه «تو قصد خراسان می كنی، لكن در ساوه كه می رسی، مریض خواهی شد و در قم وفات خواهی كرد».
شهرت آن سیده جلیله به لقب معصومه در میان مسلمانان و اهل تاریخ و حدیث بی جهت نیست، بلكه متناسب با مقام بلند عصمت است كه آن بانوی بزرگ تاریخ دارا بوده است و هیچ گونه تعجبی در مطلب نیست؛ چون در جای خودش ثابت شده است كه مقام عصمت تنها به پیامبر و امام اختصاص ندارد، بلكه مردان و زنان دیگری هم به این مقام بلند نایل آمده اند، مانند: حضرت مریم كه خداوند شهادت به طهارت او داده است. چون ملاك تقرب انسان به مقام قرب الهی، رعایت تمام احكام و دستورهای خدای متعال است كه از راه ریاضت و مجاهدت در راه خدا به دست می آید.این بانوی بزرگ اسلام نمونه كامل زهد و تقوا و عفاف و عبادت و دعا و راز و نیاز با خداوند متعال بوده است؛ حتی دوران كوتاهی كه در قم در حال حیات بوده اند، عبادت او زبانزد عام و خاص بوده و محراب عبادت ایشان در خانه موسی بن خزرج كه در محله میدان میر واقع است، شاهدی بر این مدعا است كه بعد از چند قرن مورد طواف و زیارت ارادتمندان اهل بیت(علیهم السلام) می باشد؛ در حالی كه مدت اقامت ایشان در قم، هفده یا شانزده روز بیشتر نبوده است و در این مدت بیمار و مشغول معالجه و مداوا بودند.
منبع:مقاله علی محامد یزدی